03/01/202213 Minutes

Onder het mom van ‘vertel me wat je eet en ik vertel je wie je bent’ beantwoorden creatieven enkele prangende vragen. – Vragen en redactie door Marianne Clason

Wat is de leukste fase van een creatief proces?
Ik vind ze allemaal leuk. De denkfase, waarin je helemaal los kunt gaan, je fantasie mag laten rollen en kan brainstormen. Het cureren, dan maak je orde in de chaos. Je brengt elementen bij elkaar, speelt met de brainstorm en krijgt het meer vorm. Het maakproces, waarbij alles samenkomt en je beetje bij beetje het resultaat ziet van wat je bedacht had. En ja ook het presenteren van het resultaat en daar creatief over nadenken. Waar, hoe, voor wie? Zie je, ik vind alle fases leuk.

Wie of wat heeft jou doen besluiten om dit vak te kiezen?
Ik ben geboren op Curaçao en op mijn 17e verhuisde ik naar Nederland. Ik had altijd een camera bij me. Voor ik vertrok om mijn vrienden en leven daar te documenteren, en hier om hetzelfde te doen en de beelden terug naar Curaçao te sturen. Zo konden zij zien wie hier in Nederland mijn vrienden waren, hoe mijn school eruitzag, mijn huisje. Enzovoort. Ik ben stiekem ook een horder (verzamelaar) van herinneringen en momenten. En ja, dat kan een camera.

Maar het was toen nooit de bedoeling er een vak van te maken. Ik heb IT en design gestudeerd. En vervolgens ook vijf jaar gewerkt voor een prachtig bedrijf waar ik alle ruimte kreeg mij op jonge leeftijd te ontwikkelen als manager van een eigen afdeling. Na vijf jaar dacht ik: als ik dit voor een baas kan doen, dan kan ik het ook voor mezelf. Fotografie en beeldende kunst is het medium geworden.

Wat is schoonheid volgens jou?
Schoonheid is in the Eye of the beholder.

Wat vind je een geniaal merk en waarom?
Elk merk dat iets unieks durft te doen door zichzelf te zijn. En nu zijn er best veel die dat eindelijk snappen. Maar om er dan specifiek één te noemen…
De afgelopen jaren hielp ik zoveel mensen en bedrijven met hun eigen branding, dat ik veel meer bezig ben met wat maakt jou uniek? Wat is jouw verhaal? En dan blijkt dat elk verhaal mooi is en geniaal kan zijn. Van grote, bekende tot kleine, onbekende merken. Veel mensen doen veel interessante dingen en hebben leuke invalshoeken gevonden.

Een creatief team bestaat voor mij uit…
Mensen die samen kunnen denken, creëren, waar je ruimte krijgt om te spelen en iedereen vrij mag zijn in doen en laten. Soms organiseer ik dagen zonder regels met een team mensen waarbij iedereen alles mag doen. Een make-up artist, een kledingontwerper(ster), een model, een stylist. Allemaal in een ruimte zetten, lekkere muziek op. Geen plan en gaan! Dan komen meestal de mooiste dagen en dingen uit.

In welke mindset moet je zijn om iets te kunnen creëren
Volgens mij kan je vanuit any mindset creëren. Je kan boos zijn, blij zijn, geïnspireerd zijn of niet. Het gaat erom dat je creëert, dat je het doet. Het creatieve proces werd vroeger niet gezien als iets wat uit een persoon/kunstenaar/individu kwam. Maar meer als een soort beest dat in de gangen en muren woonde van een atelier van een kunstenaar. En als de kunstenaar maar elke dag kwam en begon, kwam je creative demon je helpen in het proces. Dat hield de kunstenaar bescheiden want als die iets goeds had gemaakt dan was het niet alleen door zijn eigen verdienste. En had je iets slechts gecreëerd, dan kwam dat gewoon door een bezopen, domme demon in je kast. Ik geloof hierin. So I show up. every day and do the work. 

Hoe zet je jezelf aan?
Ik vraag me nog altijd af hoe ik mezelf uitzet. Wie dat knopje gevonden heeft mag het doorgeven.

Met wie zou je wel een dagje willen ruilen?
Haha, met niemand! Ik heb een te mooi leven en ik mag elke dag doen wat ik wil doen. Een leven waarin ik mooie mensen ontmoet in bouwprocessen, in denkprocessen en ik zou het niet willen ruilen. Ik heb mijn eigen fantasiewereld gecreëerd. Ik zou het mij niet anders kunnen voorstellen. Naar anderen kijken en willen ruilen is iets in jezelf missen. Ik mis niks en doe wat ik moet en wil doen.

Is er een uitvinding waarvan je wilde dat je het zelf bedacht had?
Bitcoin.

Welk verhaal wil je nooit meer vergeten?
Ik geef presentaties met verhalen die mij iets hebben geleerd, die ik heb gehoord. Verhalen die anderen kunnen helpen en inspireren. Ik kan mij niet indenken dat ik er ooit een vergeet of niet doorgeef aan anderen.

Heb je creatieve voorbeelden, idolen?
Creativiteit komt uit het leven. Komt uit het zijn met mensen en tussen mensen wandelen. Dus er is niet een specifiek voorbeeld. Meer een collectie van mensen die ik tegenkwam. Hun verhalen, hun ideeën. Dingen die ik heb gezien en gevoeld. Ik ben niet zo van het mensen idealiseren of hoger verheffen dan ze zijn door ze een idool te maken. Maar hierdoor kan ik misschien ook wat makkelijker vrienden worden met iedereen en van iedereen leren. We zijn allemaal gelijk. En iedereen kan iets spontaans, magisch brengen in een creatief proces en ik sta open voor iedereen en voor alle verhalen.

Beste tip die je ooit kreeg op jouw vakgebied?
Zet je beste beentje ALTIJD voor! en Don’t change the plan! Dit laatste betekent dat wanneer je iets bedacht hebt, erover na hebt gedacht en ermee bezig bent, maak het dan af zoals je had bedacht. Verander niet op het laatste moment. Begin dan liever later opnieuw met dat wat je wilt veranderen – Kasper Jongejan.

Creatief zijn is voor jou……
Show up, Do the work.

Wat vind je het minst leuk om te doen?
Ik gok dat elke creatief hier hetzelfde op antwoordt. Zitten achter een computer en administratie of belasting. Stomste wat er is. Maar daar heb je mensen voor die dat heel leuk vinden. Dan hoef jij het niet te doen.

Wat is het allerleukste om te doen?
Bezig zijn met leuke mensen en leuke energieën zonder tijdsbesef.

Wat zou je nog willen leren of kunnen?
Er is nog heel veel te leren. En daar ben ik nog altijd mee bezig. Nu ben ik bezig met iets wat in de creatieve industrie ‘vies’ genoemd wordt. Maar dat is kapitaalopbouw en behoud. Na zoveel jaren vrij creëren ben ik nu benieuwd hoe je financieel rijk wordt en rijk blijft. En daar waren voor mij de COVID-19-jaartjes heel goed en leuk voor. Dus ben ik er ook mee bezig. En ik weet zeker dat zodra ik dit snap, ik weer iets anders vind dat ik wil kunnen en wil leren. Want zo gaat het al mijn hele leven. En dan doe ik dat.

Wat is jouw motto?
Het leven zou GEEN reis naar het graf moeten zijn met de bedoeling om veilig aan te komen in een goed bewaard gebleven lichaam, maar eerder een reis om aan het einde in een rookwolk over de stoep te stuiteren, volledig opgebruikt, kapot en totaal versleten, luid schreeuwend: Wow! Wat een rit”
Komt van Hunter S. Thompson. Look it up.

Met wie in Almere zou je weleens willen praten over het vak?
Ik spreek al bijna iedereen in Almere, en daar kunnen we Nederland en de wereld aan toevoegen. Door mijn werk kom ik bij veel mensen in Almere. Voor Avanti Almere was ik een van de weinigen die door Almere mocht cruisen tijdens de locks downs om zo foto’s en verhalen te verzamelen van bijzondere Almeerders. Voor de gemeente Almere kwam ik via het project Goud Oud bij de bijzondere oudere. Met Kasper Jongejan en Strandlab hebben we de eerste dokter van de stad tot aan de burgemeester mogen interviewen met vragen die ik zelfs ook had willen stellen. Met Almere City Marketing was ik bij de vorige burgemeester bij een etentje samen met alle ‘bekende’ Almeerders. Met De Schoor mag ik foto’s maken van de maatschappelijke werkers die zoveel doen voor een ander stukje van Almere. Ik vind het heerlijk om alle verhalen te mogen horen en hoop er nog veel meer te zien en ontmoeten. Vooral ook omdat ik tussen iedereen zo een straatschoffie ben die er totaal niet tussen past, haha!

Welk project staat op je bucketlist?
Ik doe hier niet aan, ik doe aan ‘gewoon doen’. Dus afgelopen 15 jaar heb ik gevuld met alles wat ik ooit wilde doen, alles wat in mij opkwam. En dat hoop ik nog lang te mogen blijven doen. De wereld doorreizen met mijn fotografie, mensen leren over het leven, creativiteit en fotografie. De mooiste mensen op deze planeet voor mijn lens krijgen tot aan het rijksmuseum helemaal voor mezelf alleen hebben om te mogen fotograferen, of in Rwanda Afrika te staan met mijn inmiddels grote vriend Humberto Tan om gorilla’s in de bergen te fotograferen. Als ik het wilde doen, deed ik het. Bucket Lists zijn voor uitstellers. Op bucket lists gaan dromen dood! Zo ben ik niet. En ik hoop dat jij die dit leest ook gewoon gaat doen wat je wilt doen!