Onder het mom van ‘vertel me wat je eet en ik vertel je wie je bent’ beantwoorden creatieven enkele prangende vragen. – Vragen en redactie door Marianne Clason
Jop Quirindongo is grafisch ontwerper gespecialiseerd in het ontwikkelen van visuele identiteiten. Hij heeft een kantoor in de Pijp in Amsterdam, en is gek op alles wat met eten te maken heeft. Daarnaast vindt Jop reizen een van de fijnste dingen om te doen.
Website: lowres.nl
Is er een moment dat je wist: dit wil ik als mijn beroep uitoefenen? En zo ja, wanneer was dat?
Ik volgde de opleiding muziektherapie en zat in het tweede jaar. In de bibliotheek stonden destijds twee computers met een internetaansluiting. Best nieuw in die tijd. Het werd daar nauwelijks gebruikt, maar het gegeven dat je opeens de hele wereld tot je beschikking had, greep me enorm. Toen ik hoorde van de nieuwe opleiding Digital Media Design aan de HKU, besloot ik me aan te melden. Ik had alleen nog niets in die richting gedaan, dus ik heb toen in korte tijd mezelf grafische software aangeleerd en heb met het werk dat ik daarmee maakte toelating gedaan. En dat is gelukt. In de jaren daarna heb ik veel digitaal werk gedaan, maar ook af en toe een huisstijl en zelfs een tv-commercial. Ik merkte na een tijdje dat grafisch ontwerp en met name het creëren van een visuele identiteit het meeste aansprak. En dat is precies wat ik nu doe.
Wie is jouw doelgroep of jouw publiek?
In principe kan dat elk bedrijf of organisatie zijn, want ik werk voor zeer diverse opdrachtgevers. Opdrachten gaan van een huisstijl voor een Tech startup, tot het maken van een communicatiebeeld om afvalscheiding te bevorderen bij een grote onderwijsorganisatie. Maar over het algemeen zijn er twee soorten opdrachtgevers: de start-ups en scale-ups aan de ene kant en de wat meer maatschappelijke merken aan de andere kant. Dat vind ik een fijne combinatie.
Hoe ziet jouw creatieve proces eruit?
Het creatieve proces start met een goed verhaal. Want aan de basis van elke sterke merkidentiteit staat een merkstrategie die richting geeft aan alles rondom het merk. Dus ook de visuele identiteit. Die merkstrategie copy-paste ik op een leeg artboard in Illustrator. En dan begint het. Talloze keren de strategie doorlezen en zoeken naar ‘haakjes’. Kijken naar het woordbeeld. Schetsjes maken en daarbij bijna onleesbaar het idee krabbelen. Op een gegeven moment komt er dan iets. Soms na een uur, soms na drie dagen. Maar er komt altijd iets. Daar vertrouw ik dan maar op. Verder probeer ik alles ruim in te plannen, zodat ik het ook even neer kan leggen en er de volgende dag mee verder kan gaan. Dat helpt enorm, want soms heb je iets waarvan je weet dat het in de goede richting zit, maar dat het er nog nét niet is. Als je er dan later fris naar kijkt, zie je vaak de oplossing.
Bij welke opdracht gaat jouw hart sneller kloppen?
Ik vind elke opdracht weer een nieuwe uitdaging. En eigenlijk start ik altijd met het gevoel ‘wat de f*** moet ik nu weer gaan maken?’ Dat je dan toch het idee op een gegeven moment hebt, doet mijn hart sneller kloppen. Maar qua type opdracht is de citydressing van Amsterdam 750 er één waar ik heel erg trots op ben. Het project was een open call vorig jaar, die ik samen met communicatiebureau Liebe Leute heb gewonnen. Om nu ons idee van de 750 slinger door de stad te zien hangen, is natuurlijk geweldig! Meer over het project lees je op de BNO website.
Wanneer ben je tevreden?
Ik ben tevreden als zowel ikzelf als de opdrachtgever blij zijn met het eindresultaat. Ik maak altijd creatief werk met een duidelijke functie. Dat overstijgt esthetiek, daar kun je soms best discussies over hebben. Bovendien kennen opdrachtgevers hun product en hun markt het beste. Dat is waardevolle informatie die ik gebruik als input om iets te maken dat onderscheidend is. Die samenwerking is dus enorm belangrijk.
Samen iets creëren of liever alleen? En waarom?
Tijdens ieder project heb ik veel samenwerking. Met de opdrachtgever natuurlijk, maar ook bijvoorbeeld met de merkstrateeg die de basis van het merk heeft neergezet. Het schetsproces bij aanvang van een project doe ik het liefst alleen. Brainstormen vind ik moeilijk. Die duren bij mij vaak heel kort. Ik ga liever achter de computer zitten en probeer een idee zo snel mogelijk te visualiseren. Dan zie je ook direct of iets wel of niet werkt. Vervolgens kun je die schets met iemand bespreken. Dan heb je het in ieder geval over iets dat al gemaakt is. Voor mij werkt dat beter.
Als iemand volledig overrompeld wordt door de schoonheid van kunst en zelfs bijna flauwvalt of enorm in verwarring is, noemen we dat het Stendhalsyndroom. Bij welk kunstwerk of uiting zou jou dat kunnen overkomen?
Ik heb het gehad bij een optreden van de drone metal band SUN O))). Ik ben metal-liefhebber, maar deze band is een andere categorie. Ze staan met een paar mensen op het podium in monnikspijen, met daarachter een muur van gitaarversterkers. Hun muziek bestaat eigenlijk alleen uit het aanslaan van een aantal enorm overstuurde gitaren, met af en toe wat Gregoriaans- geïnspireerde zang er overheen. Geen refreinen of coupletten. Zelfs geen ritme. Alleen heel veel rookmachines en heel veel intens geluid, dat je voelt in je hele lichaam. Je raakt tijdens zo’n concert een beetje in een trance en tegelijkertijd geeft de druk van het geluid een beetje oncomfortabel gevoel. Een bijzondere belevenis dus. Oordopjes zijn onmisbaar trouwens. Het staat op Spotify trouwens, maar ik zet het nooit thuis op.
Hoe ziet een ideale werkdag er voor jou uit?
Ik start meestal om een uurtje of 8. Ik ben eigenlijk geen ochtendmens, maar ik ben wel het meest productief in de ochtend. Ik start met wat kleine dingen die op mijn To-do lijst staan. Daarna ga ik aan de slag met de lopende projecten. Rond 12 uur lunch ik samen met mijn kantoorgenoten, wat altijd erg gezellig is. Daarna duik ik weer in de projecten en eindig ik de dag vaak met wat kleinere klusjes. Overwerken doe ik eigenlijk bijna nooit, maar omdat ik bijtijds begin maak je toch een productieve dag. Meetings hou ik het liefst zo kort mogelijk, maar er komt geregeld iemand op de koffie, wat altijd leuk is natuurlijk.
Als alles mogelijk is, met wie zou jij dan eens willen praten over je vak?
Dat zijn er velen, maar ik noem degene die me het eerste te binnen schiet: Paul Rand. Het werk dat hij van 1956 tot 1991(!) heeft gemaakt voor IBM is een prachtig voorbeeld van consistent merkbouwen, en dat op een onderscheidende manier. Ik zou wel eens willen horen hoe die samenwerking is geweest én hoe je 35 jaar werken aan een merk goed en verfrissend kan houden.
Hoe ziet jouw werkplek eruit?
Ik heb een kantoor in de Pijp sinds Januari 2024, samen met een aantal andere ondernemers. We hebben elkaar een paar jaar geleden leren kennen in een co-working space. Toen we op zoek moesten naar een andere werkruimte, besloten we dat samen te doen. We kunnen goed met elkaar opschieten en daarnaast sluiten onze disciplines goed op elkaar aan. We hebben namelijk een merkstrateeg, een visual identity designer (ik), een webdeveloper en een digital marketingspecialist. Inmiddels werken we samen voor een aantal klanten als collectief.
Heb je creatieve idolen?
‘Idolen’ is misschien een groot woord, maar er zijn wel een aantal ontwerpers die ik bewonder, waaronder David Carson, Stefan Sagmeister en Wim Crouwel. Maar er zijn nog vele andere. Op het gebied van kunst en muziek moet ik toch ook David Bowie noemen, die van zichzelf een totaalkunstwerk heeft gemaakt. Zo goed!
Waar ben je het meest trots op wat je hebt gemaakt of bereikt?
Zoals ik al eerder schreef is het Amsterdam 750 project iets waar ik enorm trots op ben. Creatief gezien, want de 750-slinger die we ontwierpen, werkt als een malle. Maar vooral ook omdat we dit met een klein team hebben gefixt. Het laat zien dat je niet altijd veel mensen nodig hebt om iets goeds te maken. Ik vind het mooi om te zien dat dat écht werkt, zolang je maar met goede mensen werkt.
Is creatief zijn te leren? En kun je je antwoord toelichten?
In zekere mate. Er zijn heel veel tools waarmee je makkelijk iets moois maakt, en dan heb ik het nog niet eens over AI. Maar ik denk wel dat creatief denken een skill is die je hebt of niet. Mijn vriendin is tekendocent op een middelbare school, en ik ga wel eens mee naar een eindejaars-expositie. Daar zie je heel duidelijk bij wie creativiteit in het DNA zit, en bij wie minder. Maar door veel te doen, te kijken en veel te proberen, kun je denk ik een heel eind kunt komen.
Wat doe jij over tien jaar?
Ik kijk niet ver vooruit, dus ik heb werkelijk geen idee!
Welke creatieveling (en) volg jij op social media?
Dat kun je zelf bekijken op mijn profiel 😉 Ik volg vrij veel branding designers en designbureaus om op de hoogte te blijven wat er gebeurt.