28/03/20229 Minutes

Onder het mom van ‘vertel me wat je eet en ik vertel je wie je bent’ beantwoorden creatieven enkele prangende vragen. – Vragen en redactie door Marianne Clason

Wat is de leukste fase van een creatief proces?
Het moment, vaak ergens halverwege een werk, dat je het oorspronkelijke idee dat soms nog maar vaag in je hoofd zit, tot leven ziet komen en je plotseling merkt: ja, dit klopt! In de extreemste gevallen kan dit zo euforisch zijn dat het voelt als verliefd zijn.

Wie of wat heeft jou doen besluiten om dit vak te kiezen?
Ik ben altijd al veel bezig geweest met tekenen en kunst en had er ook op school al veel plezier in. Na het vwo ben ik begonnen met een vooropleiding aan de HKU, maar die viel me heel erg tegen waardoor ik toch weer ging twijfelen. Nadat ik een tijdje in de horeca werkte, ben ik vervolgens totaal impulsief aan een studie archeologie begonnen, om erachter te komen dat dit absoluut niet mijn richting was. Daar heb ik wel een vriend ontmoet die tegelijkertijd aan de Rietveld studeerde. Hij raadde mij toch met klem aan om naar de kunstacademie te gaan, en zo ben ik in Groningen op academie Minerva beland. En dat was wel mijn richting! Het blijft steeds een uitdaging om zowel kunstenaar als ondernemer te zijn, omdat die twee onvermijdelijk bij elkaar horen maar niet per se bij elkaar passen. Toch ben ik nog altijd erg blij met mijn keuze en zou ik niet weten wat ik anders zou willen doen.

Wat is schoonheid volgens jou?
Dat kan van alles zijn! Iets wat je verwondering of vertedering laat voelen, zoals hoe het licht door de bomen valt. Maar vaak zit schoonheid ook in de vergankelijkheid. In poëtische zin bedoel ik hiermee dat alles wat er nu is maar tijdelijk is, net zoals jijzelf, of het leven, wat het van veel grotere waarde maakt dan iets wat eeuwig blijft. In letterlijke zin zie ik de schoonheid van vergankelijkheid in paddenstoelen of schimmels – ofwel de opruimers van dode dingen – die wonderbaarlijke vormen aan kunnen nemen.

Een creatief team bestaat voor mij uit…
Meestal ben ik alleen en zit ik heerlijk in mijn eigen bubbeltje. Toch vind ik het soms ook heel prettig om met anderen samen te werken. In dat geval het liefst een samenwerking waarin iedereen zijn eigen expertise heeft en daarin de vrijheid krijgt, maar met een gezamenlijk doel en veel feedback, zodat iedereen elkaar beter maakt en het resultaat weet te verrassen.

In welke mindset moet je zijn om iets te kunnen creëren
Vastberaden en geconcentreerd, en tegelijkertijd open van geest. Dan ontstaan er met een beetje geluk nieuwe ideeën.

Hoe zet je jezelf aan?
Er zijn een hoop omstandigheden die kunnen helpen, zoals een muziekje, een wandeling of mediteren. Maar er zijn ook dagen dat het aan-knopje gewoonweg niet werkt. Dan richt ik me vaak maar op de administratie of tekenen naar referentie, om te oefenen. Dan besteed ik mijn tijd nuttig zonder dat ik heel creatief hoef te zijn. Een beetje meebewegen met het gevoel van de dag werkt voor mij beter dan dingen forceren, wat alleen maar frustratie brengt.

Met wie zou je wel een dagje willen ruilen?
Iemand die iets heel anders doet dan ik, een wiskundige of politicus of zo. Gewoon om de wereld eens vanuit een heel ander perspectief te zien. Voorwaarde is dan wel dat ik hetzelfde hoofd heb als diegene, anders werkt het natuurlijk niet.

Heb je creatieve voorbeelden, idolen?
Niet zozeer voorbeelden als wel inspiratiebronnen. Zo heb ik grote bewondering voor het werk van Anish Kapoor, de Indiase kunstenaar, en dan vooral de manier waarop hij met de zintuigen speelt en bepaalde lichamelijke neigingen oproept.

Recent heb ik het werk van Berlinde de Bruyckere ontdekt, een Belgische kunstenaar die prachtige beelden/installaties en tekeningen maakt die onder andere over de verhouding tussen leven en dood gaan, en over de wederzijdse afhankelijkheid tussen die twee. Dit zijn onderwerpen die mij ook fascineren en waarop mijn werk is geïnspireerd. De Bruyckere weet dit op een bijna erotische en tegelijkertijd morbide manier uit te drukken die ik fantastisch vind.

Tot slot heb ik grote bewondering voor het werk van Kinke Kooi, die (helaas heel kort) tot mijn docententeam behoorde op de academie. Ik bewonder hoe zij zonder zich te verontschuldigen vanuit een feministisch oogpunt het zachte en vrouwelijke op een voetstuk plaatst, en haar schaamte gebruikt in plaats van het uit de weg te gaan.

Wat wilde je vroeger worden?
Ik was nooit zo erg bezig met wat ik later wilde worden, al schreef ik altijd graag en tekende ik veel. Misschien dat ik maker van prentenboeken wilde worden. Dit staat overigens nog steeds wel ergens op mijn verlanglijstje.

Beste tip die je ooit kreeg op jouw vakgebied?
Niet te veel luisteren naar tips. Natuurlijk zijn tips en meningen van anderen belangrijk en interessant om te horen, maar het blijven meningen. Uiteindelijk maak je je eigen beslissing, dat maakt jouw werk uniek.

Creatief zijn is voor jou……
Luisteren en handelen naar je intuïtie. Concreet betekent dat dat je soms weet wat je moet doen zonder dat je helemaal begrijpt waarom. Je hebt dan associaties gevormd zonder het in de gaten te hebben, die vaak veel treffender zijn dan wanneer je het zou bedenken en beredeneren.

Wat vind je het minst leuk om te doen?
Administratie.

Wat is het allerleukste om te doen?
Helemaal opgaan in mijn eigen werk. Dat ik iets aan het scheppen ben waarin ik zelf helemaal kan wegdromen. Op zo’n moment heb ik ook bijna geen besef meer van tijd.

Wat zou je nog willen leren of kunnen?
Ik wil graag meer manieren leren beheersen om driedimensionaal werk te maken.

Wat is jouw motto?
Alles is zo erg als jij het vindt.

Met wie in Almere zou je weleens willen praten over het vak?
Ik heb geen specifieke namen in mijn hoofd, maar ik zou graag meer kunstenaars willen leren kennen die serieus met hun vak bezig zijn. Met een lichte voorkeur voor kunstenaars van ongeveer mijn generatie, de twintigers en dertigers, omdat ik daar nog niet zoveel van ken. Behalve het uitwisselen van ervaringen, zou het prettig zijn om bijvoorbeeld een groepje te vormen voor werkbesprekingen, zoals die op de academie waar ik op het laatst helemaal gek van werd. Ik ben ze toch gaan missen! Een beetje kritiek en andere invalshoeken op zijn tijd zijn erg nuttig om verder te komen.

Welk project staat op je bucketlist?
Mijn tekeningen uitwerken in 3D! Ik zie het al helemaal voor me, ik wil met zachte materialen en misschien giethars en dergelijke aan de slag, om uiteindelijk echt door mijn eigen wereld heen te kunnen lopen/zwemmen/klimmen.
Verder wil ik ooit een prentenboek maken.