Een interview met... Femke Mostert

Is er een moment dat je wist: dit wil ik als mijn beroep uitoefenen? En zo ja, wanneer was dat?
Eind 2017 stortte ik volledig in. Dat gebeurde na jarenlang te veel van mijzelf te hebben gevraagd op leefgebieden waarvan ikzelf geen energie kreeg. Een aantal maanden kon ik niets, maar wat mij blij maakte en energie gaf was conceptueel en creatief bezig zijn. Na een tijdje besloot ik een cursus meubelstoffering te doen en van oud leer tassen te gaan ontwerpen. Eind 2020 heb ik mijn onderneming La Femme Qui Rit ingeschreven bij de Kamer van Koophandel voor circulair design en meubelstoffering.

Wie is jouw doelgroep of jouw publiek?
In oktober exposeerde ik op de Dutch Design Week met twee tassen van oude, leren banken met het circulair collectief uit Almere Dump Design Collective. De doelgroep die interesse heeft in mijn producten vindt duurzaamheid erg belangrijk, zowel op een juiste manier geproduceerd, als dat het lang mee kan. Mensen die van een eenvoudig en ruw design houden: what you see is what you get. Maar toch zijn het de vrouwen tussen de 30 en 55 jaar die van mooie kwaliteitsproducten houden.

Hoe ziet jouw creatieve proces eruit?
Bezint eer ge begint gaat voor mij niet op. Ik begin en iedere keer komt er weer een verbeterde of veranderde versie uit rollen. Mijn hoofd blijft filmpjes met ideeën afspelen totdat ik in slaap val. Meestal als ik alleen en onderweg ben, komen die gedachten tot een goed idee dat ik dan ga uit proberen. En soms is het een top idee, soms lukt het toch niet wat ik heb bedacht. Het uitproberen vind ik het leukst. Onderzoeken wat werkt en wat niet. Tijdens mijn studie aan de Kunstacademie in Utrecht leerde ik dat je soms ‘je schildersdoek even tegen de muur moet zetten’ en op een later tijdstip moet bekijken. Al doende leert men, action learning en design thinking zijn begrippen die perfect passen in mijn creatieve proces.

Bij welke opdracht gaat jouw hart sneller kloppen?
Wat ik ongelofelijk leuk vind, is wanneer iemand een ‘probleem’ heeft waarvoor ik een oplossing mag bedenken. Samen iets moois bedenken en mijn talent om samen achter de oplossing te komen volop in te kunnen zetten. Opdrachten waarmee mensen verder zijn geholpen eigenlijk, waarbij we gebruikmaken van bestaande grondstoffen en wat gemaakt kan worden met een maatschappelijk betrokken en sociale inslag. En ja, dat kan absoluut bij La Femme Qui Rit.

Wanneer ben je tevreden?
Goeie vraag, dat is een gevoel in energie, maar als het resultaat of de reactie verrast, is mijn ultieme doel bereikt.

Samen iets creëren of liever alleen? En waarom?
Het hangt volledig af van wat de situatie vraagt. Wanneer je aangezet moet worden omdat je ideeënmotor vastloopt is samenwerken het meest prettig. Maar soms wil ik ook niet gestoord worden en werk ik heerlijk alleen. Beide dus, alles in balans.

Als iemand volledig overrompeld wordt door de schoonheid van kunst en zelfs bijna flauwvalt of enorm in verwarring is, noemen we dat het Stendhalsyndroom. Bij welk kunstwerk of uiting zou jou dat kunnen overkomen?
Oh dat heb ik zo ongelofelijk vaak, bij kunst, design, muziek, theater. Kippenvel, tranen van schoonheid, een bruisende blijheid die me vult. Een mooi voorbeeld zijn de kop en schotel van Massimo Pavan van Birne, een designer die ik leerde kennen op de Dutch Design Week. Wauw, zo mooi elegant, simpel.

Maar ook het werk van Jenny Saville de kunstschilder vind ik adembenemend mooi.

Hoe ziet een ideale werkdag er voor jou uit?
Onstuimig rustig. Een controverse, maar genoeg te doen hebben en hectiek vind ik afgewisseld met in rust werken geweldig. Met wat momenten van alleen werken en in groepen zijn.

Als alles mogelijk is, met wie zou jij dan eens willen praten over je vak?
Met Jeff Bezos om eens te praten over hoe hij consumentisme en duurzaam ondernemen ziet. Ik geloof niet in kapitalisme, maar in samen een mooie wereld maken. Een mooi voorbeeld zou steward owning zijn voor Amazon.

Hoe ziet jouw werkplek eruit? 

Heb je creatieve idolen?
Idolen niet denk ik, maar ik raak wel perioden geïnspireerd door iemand. Dat verandert ook met de tijd.

Waar ben je het meest trots op wat je hebt gemaakt of bereikt?
De weg die ik heb gelopen de laatste drie jaar van ondernemerschap en ontwerp. Ik kijk er met trots op terug dat ik de sprong heb gewaagd en waar ik nu al sta. Soms gaat het me niet snel genoeg en dan word ik door mijn omgeving liefdevol op mijn successen gewezen.

Is creatief zijn te leren? En kun je je antwoord toelichten?
Je kunt alles leren, maar meestal gaat het makkelijker als je er talent voor hebt gekregen. Als je het niet hebt, moet je er harder voor werken, en dat is met creativiteit best een uitdaging. Vaardigheden kun je leren, zoals naaien en schilderen, maar het creatieve denkproces is een talent wat je in je hebt zitten.

Wat doe jij over tien jaar?
Dan heb ik een atelier met een aantal naaisters die prachtige, circulaire designs van mij maken.

Welke creatieveling (en) volg jij op social media?
Veel collega’s, zoals a.m.andersendesign uit Almere en The Crazy Smile, maar met beiden werk ik ook samen.

Kleinstukjeversheid bijvoorbeeld ook. Daar krijg ik ook ongelofelijk kippenvel van. Maureen Centen de Goudsmit die onze trouwringen heeft ontworpen en heeft gemaakt, en een aantal ontwerpers die met leer werken.